Stowarzyszenie Pisarzy Polskich Oddział w Łodzi i Dom Literatury w Łodzi zapraszają na spotkanie z Witoldem Jabłońskim, które będzie dotyczyło książek „Dary bogów“ (Genius Creations 2019) oraz „Popiel“ (Genius Creations 2020).

Prowadzenie: Rafał Gawin

Po spotkaniu odbędzie się koncert Ostatniego Kuszenia Małgorzaty, pabianickiego zespołu, grającego muzykę z gatunku poezji śpiewanej.

Wstęp wolny.

Witold Jabłoński (1957) jest pisarzem fantasy, znawcą słowiańszczyzny i tłumaczem literatury rosyjskojęzycznej. Wcześniej był m.in. sekretarzem Jerzego Andrzejewskiego, dziennikarzem i recenzentem teatralnym „Gazety Wyborczej” (legendarny dodatek „Verte”), dyrektorem Wydziału Kultury i Sztuki oraz dyrektorem Śródmiejskiego Forum Kultury (obecnie Dom Literatury w Łodzi). Debiutował „Gorącymi uczynkami” (1988). Zasłynął cyklem „Gwiazda Wenus, Gwiazda Lucyfer”, inspirowanym życiem Witelona (superNOWA 2003-07). Ponadto wydał m.in. „Fryne heterę” (2008, nominacja do Nagrody im. Jerzego Żuławskiego), „Kochanka czerwonej gwiazdy” (2011), a także – w ramach nowego cyklu fantasy historycznego – „Słowo i miecz” (2015) oraz „Ślepego demona. Sieciecha” (2017). „Dary bogów” (2017) oraz „Popiel. Syn popiołów” (2019) ukazały się najpierw w formie audiobooków, rozchwytywanych przez słuchaczy.

„Dary bogów” to mity słowiańskie opowiedziane w zupełnie inny, nowy sposób. Składa się na nie czternaście opowieści o pradawnych czasach, kiedy to światy bogów i ludzi stanowiły jedność. Bogowie ciskali pioruny, rusałki tańczyły w księżycowym blasku, a krwiożercze zmory i wilkołaki pustoszyły ludzkie siedliska. Żaden śmiertelnik nie mógł być świadkiem tych zdarzeń. Nieśmiertelni przekazali opowieści o tych dniach najstarszym ludziom, a dziadowie i ojcowie swoim synom i wnukom. Powtarzane z ust do ust, z pokolenia na pokolenie, przetrwały do dziś.

„Popiel” to opowieść o miłości, honorze i poświęceniu.

„Dawno, dawno temu, w czasach, które zaginęły już w pomroce dziejów, ziemiami naszych przodków wstrząsnął potężny konflikt pomiędzy potomkami króla Anta. Umierający monarcha przekazał władzę swoim synom Lechowi i Krakowi, dzieląc między nich kraj i nakazując wspólną obronę ojcowizny przed najazdem koczowników ze wschodu. Bracia uszanowali wolę ojca i walczyli ramię w ramię, wspierali się w rządach. Założyli własne rody, poślubili wybranki swoich serc i doczekali się potomstwa.

Z upływem lat Lechitów skaził pradawny mrok, który od zarania czasów skrywał się w kniejach otaczających Kruszwicę. Niczym rak począł toczyć ród Lecha, a zwłaszcza kniazia Popiela, który oddał się całkowicie czarnoksięskim praktykom i pojął wiedźmę za żonę.

Wybuchła wojna domowa, brat stanął przeciw bratu, mrok przeciw jasności, zło przeciw dobru…”.

(ze strony wydawnictwa)